Home › Aandoeningen › Schouder › Rotatorcuff spierscheur

Rotatorcuff spierscheur Terug naar overzicht

De rotatorcuffspiergroep bestaat uit 4 spier- en peesbundels die vertrekken van het schouderblad en zich aanhechten op de bovenzijde van de schouderkop. Deze spieren zorgen ervoor dat de schouder een ruime beweging met kracht kan uitvoeren. De schouderpees wordt aan de bovenzijde afgedekt door het schouderdak en een glijbeurs die ervoor zorgt dat het schoudergewricht vlot kan bewegen. Daarnaast is er ook de lange bicepspees die een slijtage kan vertonen en pijn veroorzaken.

Overzicht rotatorcuff spieren, vooraanzicht (links) en achteraanzicht (rechts)

Oorzaken van een rotatorcuff spierscheur
De oorzaak van een spierscheur kan te wijten zijn aan een valpartij of een te brute, krachtige beweging ofwel aan leeftijdsgebonden slijtage.

Welke klachten geeft een rotatorcuff spierscheur?
Bij een gescheurde schouderpees kan men pijn ervaren wanneer de arm boven een bepaalde schouderhoogte wordt gebracht, zoals bij bijvoorbeeld de was ophangen, ramen zemen of de haag scheren. Dit gaat gepaard met (nachtelijke) pijn en kracht- en bewegingsvermindering van de schouder. Men situeert de pijn aan de bovenzijde van de arm, maar vaak bestaat er uitstraling van de pijn naar de elleboog toe.
Afhankelijk van de duur van de symptomen wordt dit opgelost met kinesitherapie, pijnstilling, injecties of eventueel uiteindelijk een operatief herstel. De behandeling zal afhangen van meerdere factoren, zoals leeftijd, duur van de schouderklachten, beroepsactiviteit en de te verwachten wens van de schouderfunctie.

Diagnose en behandeling
Op een spontane wijze kan een gescheurde spier nooit helen. Niet elke spierscheur geeft veel last; een kleine scheur kan geruime tijd zonder een operatieve ingreep functioneren. Een scheur kan in de loop der tijd groter worden en zich dusdanig ver terugtrekken, dat een operatief herstel moeilijker tot onmogelijk wordt. Dit komt doordat de spier stugger wordt en de pees een slechte kwaliteit vertoont.

De huisarts of de orthopedist kan aan de hand van een klinisch onderzoek vaststellen welke schouderspieren betrokken zijn bij de slijtage of scheur. Een röntgenopname en echografie van de schouder worden uitgevoerd om een indruk te krigjen van de graad van de scheur. Als eerste behandeling wordt vaak kinesitherapie gecombineerd met pijnstilling. Een basis pijnstiller bestaat uit paracetamol en/of een ontstekingsremmer. Eventueel kunnen ook zwaardere pijnstillers worden ingeschakeld. Vaak wordt ook een cortisone injectie gegeven, maximaal 3 injecties per jaar. Daarnaast kan ook een hyaluronzuur injectie een tijdelijke oplossing bieden. Hyaluronzuur is een bestanddeel dat voorkomt in het normale gewrichtsvocht.

Wanneer de conservatieve maatregelen een te weinig gunstig effect geven, kan aan een operatieve oplossing worden gedacht. Hiervoor worden een CT-scan of MRI-scan met contractinjectie in het schoudergewricht gemaakt om een goede inschatting te kunnen maken van de uitgebreidheid van de scheur(en), de toestand van het kraakbeen en de spierkwaliteit.
Na het operatieve spierherstel dient de pees terug aan het bot vast te groeien. Hierom wordt een rustperiode van minimaal 6 weken gegeven, waarbij er geen kracht mag worden ontwikkeld op de herstelde pees. De arm wordt gedragen in een schouderverband of een abductiekussen. Na deze 6 weken kan gestart worden met actieve bewegingen, pas na 3 maanden mag gestart worden met krachtoefeningen van de spieren. Met kinesitherapie wordt van begin af aan gestart door het schoudergewricht passief te bewegen, om verstijving van het gewricht te voorkomen. Het is noodzakelijk om voldoende pijnstilling te nemen en eventueel 3x per dag ijs te leggen op de schoudergordel. De schouderhechtingen mogen na 2 weken verwijderd worden door de huisarts of op de raadpleging orthopedie.